İnsanoğlu, Cennette yaşarken tüm vucudunun tırnaklarımız gibi keratinle kaplı olduğu söylenir. Rivayete göre cennetten kovulurken insana verilen cezalardan biri de bu özelliğinin elinden alınmasıymış. Ama o günleri unutmaması için de parmak uçlarında tırnaklar bırakılmış ve sürekli uzayarak insanlara o günleri hatırlatıyormuş. Bu mitosu nereden duyduğumu şimdi hatırlamıyorum ama duyduğum ilk andan itibaren aklımda çok parlak, kusursuz bir insan vücudu imajı var.
İşte bu insan, ıssız bir ormanın içinde onun için açılmış bir patikada başı dik bir şekilde gururla yürüyerek cenneti terkediyor. Her hareketi yavaş ve bütün vücuduyla uyum içinde. Sanki yaşadığı her anı kavrayıp, her ana cevap verebiliyor. İşte adımları bu şekilde çok kendinden emin ve neredeyse yeryüzüne hiç değmiyormuş gibi zarif. Fakat her adımında üzerindeki keratin katmanı eriyor.. Yılanların deri değiştirmesi gibi başından aşağı eriyen keratin süzülüyor ve yer yüzünü kaplıyor. Bütün bunlar olurken arkada çalabilecek tek müziği Sigur Rós yapabilir.
İşte Sigur Rós'un mutheşem şarkısı svefn-g-englar'ın Philadelphia TLA'deki canlı performans videosu:
