Mayıs ayının sonunda keşfettim Dntel’in Aimless albümünü. James ‘Jimmy’ Tamborello’yu yıllardır Figurine’den biliyormuşum, James Figurine olarak. Dntel’de tek başına karşıma çıktı, Aimlessness albümüyle. Albüm Pampa etiketiyle çıkmış. Derinden hissedilen indie, Figure etkisinde downtempo, albümün genel tarzı ambient’e eşlik ediyor. Bir kaç gün takılı kalıp sonra rafa kaldırmıştım albümü.
Geçen hafta Osmanlı’nın son döneminde yazılmış, yazınımızdaki ilk ütopyalardan biri (belki de ilki) Rüyada Terakki’yi okumaya başladım. Molla Davutzade Mustafa Nazım Efendi’nin metnini Engin Kılıç çevirip sadeleştirmiş. Kitapta 400 yıl sonrasının yaşantısından bahsediliyordu. Yoğun bir İslam düşüncesi hakim olduğu için elbette 400 yıl sonra sakin, huzurlu ve herkesin usulunce yaşadığı bir topluma öykünme vardı. Mimar olmanın verdiği merakla kitaptaki mekan ve teknoloji tasavirlerine odaklanmışken kulağımda Dntel’in Aimlessness albümü çalmaya başladı. O andan itibaren kitapla beraber bu albümü dinliyorum tekrar...
